Ang lahat ng lalabas sa blog na ito, ay akin, ngunit kong may isinaad akong pinagkuhanan ng inpormasyon ay marahil kanila yoon.
minsan ay mayroon ding mga salitang hindi naangkop sa mga bata, kaya ang gabay ng magulang ay kinakailangan din.
hindi ko kailangan mag-adjust kung nababstusan kayo sa akin, dahil wala akong pakialam sa mga nababastusan o kung kahit sinong may bayolenteng reaksyon tungkol sa akin.
malugod akong nagpapasalamat at binigyan mong oras na basahin ang kawalanghiyaang mga isinassad dito.
nagbasa ka na rin lang, ay lulubos-lubosin ko na, gamitin ang comments sa ilalim ng araw ng titulo ng isang blog entry kung ikaw ay may nais ikomento tungkol sa isang post,
gamitin ang tagboard sa pagbati at hindi sa pagkomento ng isang post, maraming-maraming salamat po, nawa'y ikaw'y masiyahan sa pakikialam sa aking
magulo, antipatiko ngunit masayang buhay.
buhay ng isang aspiring canadian imigrant...
sábado, agosto 18, 2007
wasted time, effort and opportunities, opinions crashing into different ideas, lots and lots of insults, and a VISA that seems to make everybody go crazy.
I never did want to go to another country, but what can i do? im only a 16-year old boy, depending on my parent's decision... andiyan na yan eh... i just have to go wit the flow.
pinagusapan namin ng pamilya ang date ng aming pagalis, my mom wants it october, my dad wit my 2 brothers want it on december or january, and I want it next month, september. but im ok wit october, as long as we will leave before the year ends.
(hindi eto yung exaktong pinagusapan pero andiyan pa rin yung essence nung conversation)
ME: mami... magtatanong po yung dentist mamaya kung kelan tayo aalis?(papaadjust ko kasi braces ko)
Mommy: edi sabihin mo october... si daddy gusto december or january...
ME: what? grabe naman yun! nabobobo na nga ako dito sa bahay, weh hindi ko na nga alam ang spelling ng akward(ayan? tama ba spelling?)
Daddy: kasalanan mo din un.
ME: eh wala nga akong ginagaw dito. yung mga gusto ko gawin hindi niyo naman sinusuportahan.
Daddy: edi gawin mo!mauna ka na kaya?
Daddy; ayan, sabay na kayo ng mommy mo.
Mommy: iniisip mo lang kasi ang sarili mo. kya gusto mo na umalis.
ME: eh ang dami na ngang naasayang na oras at opportunity, hindi niyo ako masisisi kung manghinayang ako sa mga nasayang.
Daddy: hawak pa ako ng kompanya! pwede nila akong ihold sa airport anytime, hindi rin tayo nakaalis! atsaka hindi lang naman pamasahe ang baon natin duon noh!
(katahimikan dahil sa wowowee.)
ME: kung january pala tayo aalis sana inenroll niyo na lang ako.
Mommy: bakit? sino bang may alam ng mangyayare?!
***
naiinis ako kasi parang hindi nila nakikita yung aspeto na ang dami na ngang nasasayang na panahon. ang dami ko nang binitawang opportunity dahil sa VISA na yan. nalabel pa ako sa selfish. wow naman. naiinis ako sa pamilya ko ngayon. tong VISA na ito pa ata ang magiging ugat ng pagkasama ng loob ko sa mga magulang ko. kung selfish ako. sana nagnakaw nlng ako ng ATM card at pera sa kanila tutal alam ko nman password nuon. at naglayas ako at gumawa ng sarili kong pagkabuhay. haaayy... ang hirap ng buhay imigrante.... tangnang buhay toh oh...
Etiquetas: ...
