
Ang lahat ng lalabas sa blog na ito, ay akin, ngunit kong may isinaad akong pinagkuhanan ng inpormasyon ay marahil kanila yoon.
minsan ay mayroon ding mga salitang hindi naangkop sa mga bata, kaya ang gabay ng magulang ay kinakailangan din.
hindi ko kailangan mag-adjust kung nababstusan kayo sa akin, dahil wala akong pakialam sa mga nababastusan o kung kahit sinong may bayolenteng reaksyon tungkol sa akin.
malugod akong nagpapasalamat at binigyan mong oras na basahin ang kawalanghiyaang mga isinassad dito.
nagbasa ka na rin lang, ay lulubos-lubosin ko na, gamitin ang comments sa ilalim ng araw ng titulo ng isang blog entry kung ikaw ay may nais ikomento tungkol sa isang post,
gamitin ang tagboard sa pagbati at hindi sa pagkomento ng isang post, maraming-maraming salamat po, nawa'y ikaw'y masiyahan sa pakikialam sa aking
magulo, antipatiko ngunit masayang buhay.
ang kape...
lunes, agosto 11, 2008

ay naging parte na ng pangaraw-araw na buhay ko ngayon...
na22log kasi ako ng around 12 at ggsing ng aroundf 830 para magprepare...
mahirap oo.. pero kakayanin..
last week ko na ito sa NRG... ung outbound call center job ko..
masaya oo.. fulfilled.. mejo... babalik... HINDI!
magulo ang sched ko sa parehong job... paikot-ikot.. magextend ung isa.. apektado ung isa... hindi nako kumakain sa tamang oras... 30 minutes na lang ang interval from the 2 jobs... masaya oo.. ginusto ko din naman toh...
buhay on the go.. mahirap.. pero kakayanin..
naeenjoy ko pa din naman ang teenage life ko..
inom dito.. inom doon..
shopping dito at doon..
nawawalan na nga lang ako halos oras sa sarili..
mahirap oo.. pero kakayanin..
haix buhay..
una-unahan.. ang bilis bilis..
di mo mapapansin tapos na din pala..
parang kapeng nagpapadaloy at nangigising sa iyong umaga..
bawat higop.. mainit.. nkakapaso.. nakakagising..
nagbibigay buhay..
masarap oo... maganda HINDI...
hindi nako maka2log sa gabi dhil sa paginom ng kape...
kaya napupuyat ako at nagdudulot kung bakit hirap din ako bumangon sa umaga...
ganyan buhay ko.. konektado..
paikotikot...
mahirap oo..
kakasawa.. mejo..
pero kakayanin..
buhay ko toh ehh...
di ko na mababago un..
mahirap oo..
katanggap tanggap.. mejo..
susuko... HINDI!
marami pakong pwedeng marating..
matutunan...
mararanasan..
exciting.. oo..
masaya oo..
mahirap.. mejo..
pero kakayanin...
Etiquetas: homesick-ness