Ang lahat ng lalabas sa blog na ito, ay akin, ngunit kong may isinaad akong pinagkuhanan ng inpormasyon ay marahil kanila yoon.
minsan ay mayroon ding mga salitang hindi naangkop sa mga bata, kaya ang gabay ng magulang ay kinakailangan din.
hindi ko kailangan mag-adjust kung nababstusan kayo sa akin, dahil wala akong pakialam sa mga nababastusan o kung kahit sinong may bayolenteng reaksyon tungkol sa akin.
malugod akong nagpapasalamat at binigyan mong oras na basahin ang kawalanghiyaang mga isinassad dito.
nagbasa ka na rin lang, ay lulubos-lubosin ko na, gamitin ang comments sa ilalim ng araw ng titulo ng isang blog entry kung ikaw ay may nais ikomento tungkol sa isang post,
gamitin ang tagboard sa pagbati at hindi sa pagkomento ng isang post, maraming-maraming salamat po, nawa'y ikaw'y masiyahan sa pakikialam sa aking
magulo, antipatiko ngunit masayang buhay.
Ai fruit na lima!
miércoles, enero 21, 2009
WARNING! ANG SUSUNOD NA POST AY PUNO NG MURA.
**
Matagal na ring tayo, matagal na rin akong tanga sayo, parang gago lang, pero okay lang, mahal kita...
Alas ocho ng gabi, wala ka pa, inaantay kita, pero biglang nagtxt ka sa roaming kong cellphone, piso isang text, halatang walang wala sayo, binalita mo saakin, wala na kayong internet, butas ang bulsa ng magulang mo, hindi niyo mababayaran ang internet...
Dahil mahal kita, hindi ako mapakali, inoffer kong bigyan ka ng tulong, nung una humindi ka, pumilit ako, sabi ko ang akin ay iyo, and besides hindi tayo makakapagusap kung wala kang internet dahil sa putang inang kalokohan na long distance relationship na yan. Ok na, sabi mo gagawa ka ng paraan, pero kinabukasan, nagdrama ka, sabi mo naawa ka sa magulang mo dahil hindi din sila mapakali kung pano babayaran ang internet, 5000 pesos, wala lang dito yun, sabi mo sige, tulungan na kita, pero huli na, close to impossible na ang pagwiwithdraw ko.
Binigay ko ang aking debit card sa nanay ko upang makaipon, wala akong pera sa totoo lang, biyernes nuon, sweldo, at dahil nawawalan ng proyekto ang kumpanyang pinapasukan ko, 115$ lang ang pera na sinuweldo ko, pagkatext mo na tinatanggap mo na ang tulong ko, nasa eskwela ako, hindi ako mapakali kakaisip kung pano ko kukunin ang sinuweldo ko ng maipadala na sayo.
Walang anumalya, tinawagan ko nanay ko, sinabi kong kukunin ko ang debit card ko sa kanya, nagbus ako, 30mins ride from our school, kinuha ko ang debit card ko sa kanya, hindi sya nagtanong kung bakit, dumiretso akong banko para withdrawhin ang 115$, ala-sais na nuon, wala ng bukas na padalahan, umuwi ako, 1 oras na bus ride ulet papunta sa bahay kung saan nakikitira lang kami.
Nakikitira, napakameaningful sayo nuon, galit na galit ka sa kaibigan ng tatay mong nakikitira lang sa inyo, sakin mo lagi inilalabas ang sama ng loob mo sa kanya, hindi mo lang alam, natatamaan din ako, dahil nakikitira pa lang din kami, gusto kitang murahin, peor putang ina, mahal kita.
Kinabukasan, sabado, papadala ko na ang 115$, saktong sakto lang sa kailangan niyong pera. pumunta ako sa grocery store, kung saan ko papadala ang pera, ngunit nakalimutan ko, ay pucha! underage ako, hindi ako pwede magpadala ng pera. sabi ko na nga ba, mejo imposible ito, tumawag ako sa kaibigan kong 18+ na, para makiusap na samahan akong ipadala ang pera sayo, um-oo sya, pero alam ko, sa loob loob niya, ang tanga tanga ko.
Ayan, mappdala ko na ang pera, peor may problema pa din, wala kaming sasakyan papunta dun sa lugar na papadalhan ng pera, masyadong malayo kung magbubus kami, lalo na't may snow. nagsinungaling ako, sabi ko sa tatay ko may project kami, ihatid nya kami sa grocery store dhil may bibilhin kme dun, tas ihatid nya kami sa isa ko pang kaibigan, dun nmin ggwin ung project, para di halata.
Pumayag ang tatay ko, sinundo nmn si friend1, pumuntang grocery store. asa counter na si friend1, pinapadala na ang pera sayo, ang 115$ ay nabawasan pa ng 15$ dahil service fee, nagulat kami ng biglang pumasok yung tatay ko, buti hindi nagtanong kung bakit, lusot na naman kami. umalis kami sa grocery store, at hinatid kami sa bahay ni friend2.
ok na, napadala ko na ang pera, tinxt kita, matutulog muna ako, babawi sa mga tulog na nawala sakin dahil ginigising moko ng 5am, pinapatulog moko ng 2pm, papasok pako sa skewl, sabi ko sayo itxt moko pag online ka na.
4am dito, 2pm jan, galing kang simbahan, tumawag ka, ibinalita na may internet na kayo, uuwi ka nalang, natulog ulit ako, after 30 mins, nagtxt ka, online ka na. Natulog muna ulit ako, sabi ko mamaya na tayo magusap, ngayon lang ako nakatulog ng gan2ng katagal ulit, so gumising ako ng 9am, 7pm jan, magkausap tau hanggang 1pm dito, sabi mo inaantok ka na, pinilit kong wag ka muna matulog, 11 pa lang jan, hindi ka naman nagsuskool kaya ok lang, sabi mo hindi pwede kasi andyan natutulog ang mommy mo.
Ay putang ina, bakit ka ganyan, pag ako pinapatulog mo ng late, cge lang ako kahit babagsak na mata ko, Ay putang ina! nagsinungaling man ako sayo ng hindi lalagpas na 3 beses, hindi matuutmbasan mo ang pangagagago mo.
Isa lang yan sa mga dahilan kung bakit ako nakipagbreak sayo, gago ka kasi, pero mahal pa din kita. Sana man lang, inconsider mo lahat ng ginawa mo sa akin at ginawa ko para sayo bago mo ako pinalitan.
Ako ang nakipag break, pero sana hindi mo ako pinalitan ng ganun kabilis,
nasaktan ka alam ko, pero hindi lang ikaw ang nasaktan, mas grabe pa ang sakit na dinanas ko sayo kesa sa sakit na natamo mo nung nakipagbreak ako sayo.
Sa totoo lang, hindi ako masaya sa twing nagpupuyat ako para sayo, walang kwenta at paulit ulit naman ang pinaguusapan natin, puro away at puro pacute. kaya ako nakipagbreak sayo.
Isa pa kung bakit di kita masumbatan, ayaw mo ng sumbatan, alam ko nmng ayaw mo ng sumbatan kasi wala kang maisusumbat sa akin. hindi sa nililista ko lahat ng ginwa ko pra sayo pero dhil yun ang totoo... Putang ina mo... sana man lang inisip mo yung mga ginawa ko para sayo nung pinalitan mo ako.
Wala na tayong pagasa, galit pa din ako, bitter, dahil ang daming nawala sa akin, hanggang ngayon, medyo sariwa pa din ang sakit na dinulot mo, pero para sayo, parang wala lang nung umalis ako, nagmakaaa ka ng ilang araw, pero alam ko di ko na kaya ang kagaguhan na pinagagawa mo. Wala na tayong pag-asa, putang ina mo.
**
ang istorya sa taas ay pawang hindi katotohanan, ito ay isang produkto ng aking imahinasyon nung mga panahon na ako at ang aking 2 kaibigan ay bored na bored.
nakita ko ito sa laptop ng tatay ko while looking for some certain files. Share lang! :)
ps: cielo caldeo at heidi miranda, wag kayo maingay kung pano natin nagawa ang storyang ito. :)
Etiquetas: ...
