Ang lahat ng lalabas sa blog na ito, ay akin, ngunit kong may isinaad akong pinagkuhanan ng inpormasyon ay marahil kanila yoon.
minsan ay mayroon ding mga salitang hindi naangkop sa mga bata, kaya ang gabay ng magulang ay kinakailangan din.
hindi ko kailangan mag-adjust kung nababstusan kayo sa akin, dahil wala akong pakialam sa mga nababastusan o kung kahit sinong may bayolenteng reaksyon tungkol sa akin.
malugod akong nagpapasalamat at binigyan mong oras na basahin ang kawalanghiyaang mga isinassad dito.
nagbasa ka na rin lang, ay lulubos-lubosin ko na, gamitin ang comments sa ilalim ng araw ng titulo ng isang blog entry kung ikaw ay may nais ikomento tungkol sa isang post,
gamitin ang tagboard sa pagbati at hindi sa pagkomento ng isang post, maraming-maraming salamat po, nawa'y ikaw'y masiyahan sa pakikialam sa aking
magulo, antipatiko ngunit masayang buhay.
Toothbrush
sábado, enero 24, 2009
Halos pamukha mo sa akin na wala na tayong pag-asa,
una, kakakilala mo pa lang sa akin at naging tayo na,
hindi ka pa nakakarecover ng todo dun sa gago mong ex.
Umalis ako ng bansa, sabi natin sa isa't isa, go! go! go! lang tayo sa relasyong ito...
pero hindi nagtagal, nagmakaawa sayo ang ex mo, babalikan ka nya, magbabago sya, naniwala ka naman, sinaktan mo ko.
After some months of on and off, naging okay tayo, binaliwala ko ang mga nangyare, ang sabi mo wag na natin pagusapang ang nakaaraan, alam ko nmng sinabi mo lng yun sa dahilan na ako ang agrabyado, ikaw ang nanggago at ayaw mong ibalik yung mga ginawa mo. Um-oo ako, sabi ko sige, kasi mahal kita.
Natatakot ako sa totoo lang, baka gawin mo ulit ang mga kasinungalingan mo nuon, yung ex mong gago, yung gabing sinabi mo sa akin na may leukemia ka at yung mga panahong pinaasa mo ako na matutuloi ka na sa pagsunod mo sa akin dito, natatakot ako sa pagkasinungaling mo, kaya gumawa ako ng imaginary friends, sabi ko sayo, marami akong kaM.U. dito, mga hearthrob, para lalo mong marealize na isa akong malaking kawalan.
Marami pa akong kasinungalingan sayo, katulad ng mga imaginary ex's ko, na hindi nako virgin, na nagkagirlfriend din ako before, lahat yung sinabi ko lng syo para malaman mo na hindi ikaw ang buhay ko, masyado ka kasing kampante, ang yabang yabang mo, tinatrato mo na parang wala lang syao kung mawala ako.
Nung gabing sinabi ko lahat sayo yun, galit na galit ka, natameme na lang ako, ayaw na kita sagutin, sabi ko tama na, masyado nako nahihirapan, pero ginamitan mo nnmn ako ng "guilt trap," naawa nnmn ako sayo at nakunsyensya, sabi mo, "so ganun ganun mo nlng ako iiwan? hindi mo man lang ipoprove ang sarili mo? hindi mo man lang ipagtatanggol ang sarili mo? ganyan lang naman pala ako sayo eh, kalokohan."
madalas mo ginagamit sakin ang guilt trap, kahit ikaw ang may kasalanan, effective yun sakin, kasi maprinsipyo ako, tska higit sa lahat, mahal kita. Nung gabing sinabi ko sayo lahat ng kasinungalingan, hindi kita iniwan, nagsorry ako ng todo-todo, kasi mahal kita, naging okay tayo ng ilang minuto, pero nag-init ka, may sadimonyong pumasok sayo, hindi ko alam kung anong naisip mo but you asked, not asked, commanded me to fuck myself, natulala na lang ako, nagulat sa pinagagawa mo, sabi ko sayo kaya ko gawin LAHAT para sayo, pero hindi ko inaasahan na yun ang papagawa mo sa akin.
Hindi ko alam kung panu gagawin un, pano ko ipapakita syo yung act of fucking myself, malayo ka, nagtry akong magexcuse sayo, tinry kong palusutan ka, pero hindi, desidido ka talagang makita akong ifuck ang sarili ko. besides sabi mo, pinasukan ko na ng marker ang pwetan ko, why not just repeat it?
iba't ibang dahilan ang sinabi ko sayo pero paulit ulit ka, "kung gusto may paraan, kung ayaw, may dahilan," tska yung "kahit effort lang ang ipakita mo sakin," ang mga katagang yun ang paulit ulit mong dinadahilan sa akin, sa pagkumbinsi mo sakin, sabi ko sa sarili ko, sige pagbibigyan na kita, sabi ko sayo "brb, give me 30mins," tumayo ako from my laptop, and headed to the bathroom.
Mangiyak ngiyak ako nung mga panahong iyon, ayaw tlga kitang breakin, at ayaw ko tlga gawin ang pinagagawa mo, nangibabaw ang pagmamahal ko sayo. Pagtapak ko sa bathroom, napamura ako, wala akong dalang marker, how could i fuck myself? humanap ako agad agad ng substitute and saw 3 toothbrushes from the sink, i lay down, turned my video camera phone on, and started doing the act of fucking myself.
"all this, i do, for my love for you," ang mga unang salita sa video, tatlo yung toothbrush, kinumpul ko sila at unti-unti ipinasok sa pinaglalabasan ng dumi ko ang hawakan ng mga toothbrush, mahapdi, masakit, labas masok ang 3 kumpol ng toothbrush sa pwerta ko, hindi ko ininda ang sakit, hindi ako nasasarapan, pero sinikap ko pagmukhaing nasasarapan ako to give you a good show, umungol ako, nagjakol, taas baba, hanggang labasan ako.
Sa kabila ng rurok na aking nadama, masakit ang pwet ko, mahapdi, pagdukot ko ng 3 toothbrush, hindi tae ang nakakapit sa mga ito, kundi dugo, pagtayo ko, puno din ng dugo ang lapag na aking hinigan, nasaktan ako, naiyak, napaputang ina, napaharap sa salamin, pero higit sa lahat, napapicture ako sa tissue na pinampunas ko sa lapag at sa toothbrush na puno ng dugo, pinicturan ko din ang sarili kong lumuluha, sinadya kong nagmumukha akong nagmamakaawa.
Masakit talga, hindi masarap, ng mga pagkakataong yun, naapakan ang pagkatao ko, pakiramdam ko ang baba, baba kong tao, pakiramdam ko, lahat ng pinaghirapan ko napunta sa wala, pakiramdam ko, baboy na baboy ako, pakiramdam ko, pwede nako mamatay sa kahihiyan.
ng makarecover sa luha at sa kirot ng aking pwetan, bumalik ako sa laptop, sinuksok ang memory card ng cellphone sa computer at niload ang pics and videos. Binuzz kita, photo share at sinend ang video, ng matapos magload at magsend sayo ng video, nilagyan ko na ng pics ang mga picture sa photo share, ang namumugto kong mga mata at ang mga duguang toothbrush at tissue, "pakasaya ka," ang mga huli kong kataga, umalis ako sa laptop at nigsign out, diretso ako sa kwarto ko, yakap yakap ang unan, agad akong humagulgol hanggang sa makagawa ng lawa ng luha.
Tumatawag ka sakin, sinagot ko pero hindi ako nagsalita, naiyak ka, nagmamakaawa na kausapin kita, sabi ko ayoko, sa puntong iyon, desidido nakong hiwalayan ka at kalimutan, pnapoalitan ko na din ang password ng laptop sa daddy ko at pinatay ko ang cellphone ko.
Tinawagan mo ang isa kong kaibigan tinanong kung anung landline namin pero hindi ka nagwagi, hindi nya ibibigay yun, nagpabigay ka nlng ng sulat sa kanya dahil bukas magkikta din nmn kami sa school. hindi ko pa din sinsagot ang cellphone ko, nakapatay pa din siya, "sa wakas" sabi ko, nakawala na din ako sa hirap ng puyat at sa hinanakit na binibigay mo sakin, makakasimula na din akong magmove on.
Hindi din kita natiis, kinausap din kita. sa likas kong pagiging matalino, nahulaan ko kung anu ang password ng laptop, nagusap tayo, closure lng, pero tinakot moko, nagwebcam, ka at nanakot na sasaktan mo ang sarili mo at papakamatay, alam ko kaya mo gawin yun, alam ko baliw ka, kaya natakot ako, pinatawad kita, ang tanga tanga ko.
Perfect timing na sana yun ng pagbebreak natin, perfect timing at reason pra magalit ako sayo, peor pinatawad kita, mahal kita. TInanong kita kung bakit yun ang ang pinagawa mo sakin, nagjoke ka pa, sabi mo, "hindi ko naman aakalaing gagawin mo yun,"
pero sa tono ng pananalita mo, sa tono ng pagpersuade mo sakin bago ko gawin yun, hayok ka, hayok na hayok kang makita kong ginagawa ko yun, ok lang, masaya ka naman ata na makita yun.
sariwa pa din sakin ang ala-alang iyon, bagamat tuyo na ang sugat sa aking anus, ang kurot sa puso na minsan akong nayurakan eh nandoon pa din, kumikirot pa minsan minsan.
NUng nagaway tayo, nakipagbreak ako syao, yung huli nating pagbebreak, yung end ng lahat, yung panahong iniwan na tlga kita, sinumbat ko sayo to, sinabihan kitang baboy ka, galit na galit ako sayo, dahil naalala ko nanaman ang gabing inapakan mo ang pagkatao ko, hindi lang kita tinawag na baboy pinagmumumura kita, isa lang ang natanong mo sa akin...
"akala ko, masaya ka nung ginawa mo yun, akala ko gusto mo talaga, hindi ba?"
pwes, nagkakamali ka, hindi ko siya ginusto, at kailan man, hinding hindi ko gugustuhin na kantutin ang sarili ko, at kailanman hindi ko akalaing magagawa ko yun dahil sa pagmamahal ko sayo. Sana man lang naisip mo yun, sa twing magmamayabang ka sakin, sa twing papamukha mo sakin ngayon na single ako, sa twing pamumukha ka sakin na masaya ka na sa piling ng iba.
Sana lang maalala mo, na minsan sa talangbuhay mo, ang taong sabi mo eh pinakamamahal mo, nayurakan mo nababoy, nasaktan.
Sana wag mong isipin na ikaw lang ang nasasaktan dahil hindi, ang lahat ng tinamo kong sakit sayo, grabe pa sa sakit na nadama mo, grabe pa sa kirot aqt hapdi ng tatlong toothbrush sa loob ng pwet ko, sana lang maisip mo un.
*******
Ang persona sa kwentong ito eh pareho lang sa persona na "AI fruit na lima!"
at tama nanaman kayo, ito ay pawag kabulaanan lang at hindi totoo. produkto lang sya ng aking malikot na imahinasyon lalo na ngayong bored ako. :P
Etiquetas: Kwentong puso.
