Ang lahat ng lalabas sa blog na ito, ay akin, ngunit kong may isinaad akong pinagkuhanan ng inpormasyon ay marahil kanila yoon.
minsan ay mayroon ding mga salitang hindi naangkop sa mga bata, kaya ang gabay ng magulang ay kinakailangan din.
hindi ko kailangan mag-adjust kung nababstusan kayo sa akin, dahil wala akong pakialam sa mga nababastusan o kung kahit sinong may bayolenteng reaksyon tungkol sa akin.
malugod akong nagpapasalamat at binigyan mong oras na basahin ang kawalanghiyaang mga isinassad dito.
nagbasa ka na rin lang, ay lulubos-lubosin ko na, gamitin ang comments sa ilalim ng araw ng titulo ng isang blog entry kung ikaw ay may nais ikomento tungkol sa isang post,
gamitin ang tagboard sa pagbati at hindi sa pagkomento ng isang post, maraming-maraming salamat po, nawa'y ikaw'y masiyahan sa pakikialam sa aking
magulo, antipatiko ngunit masayang buhay.
PrInSiPE JustIn! Paki LampAso Na ang lApag.
lunes, marzo 19, 2007
Ooh yEah.. wala na ata kami katulong, di na ata sha babalik (wag naman sana),
siyempre di pabor sa akin yun, pero in a different point of view, pabor din.
hindi pabor dahil hindi ko na magagawa ang mga gusto katulad ng, matulog, kumain, hummilata at kung anu-anu pa. sa makatuwid, tapos na ang buhay kong prinsipe. kanina lang pinalinis sa akin ng mami ko yung kulungan ni Morlock, langya! ang hirap linisin, ang likot kasi ni morlock, yung katulong lang namin ang nakakapagbehave dun. anyway, as i was saying, tapos na nga ang buhay prinsipe ko, naaalala ko pa dati my parents used to call me senyorito dahil nga sa pagiging sloth ko. but now, that feeling is slowly ebbing(oha! taray! tama kaya ang paggamit ko sa word na yun?), that "boring" feeling is finally getting out of my always lying body... guess what? ang saya ko. kasi i hafta burn some fats dhail summer! yeah! magbibeach kami noh! para masaya! tapos magpapamedikal kami. eh mei mga chismis na papatuwarin daw ako dun, susukatin pa ang itlog ko kung pantay ba, tapos huhubarang ako from head to toe, bibigyan ko naman ng kaligayahan yung mageexamin sakin! kaya i really hafta burn some fats! hehe.. bsta, yung tamad feeling, dpt kong alisin sakin, onga pala, muntik ko na kalimutan, bukas lalabahan ko na ang mga underwear ko! hahaha. kasi dati yung katulong pa namin ang naglalaba nun, eh dahil sa wala na kaming katulong ako nlng, kailangan ko matutunan yun noh! nakakahiya naman! wala pa namang mga garter yung mga brip kong pantulog! ahahaha..
**bat ba lagi akong nagrereminisce?
Etiquetas: normal na araw
