
Ang lahat ng lalabas sa blog na ito, ay akin, ngunit kong may isinaad akong pinagkuhanan ng inpormasyon ay marahil kanila yoon.
minsan ay mayroon ding mga salitang hindi naangkop sa mga bata, kaya ang gabay ng magulang ay kinakailangan din.
hindi ko kailangan mag-adjust kung nababstusan kayo sa akin, dahil wala akong pakialam sa mga nababastusan o kung kahit sinong may bayolenteng reaksyon tungkol sa akin.
malugod akong nagpapasalamat at binigyan mong oras na basahin ang kawalanghiyaang mga isinassad dito.
nagbasa ka na rin lang, ay lulubos-lubosin ko na, gamitin ang comments sa ilalim ng araw ng titulo ng isang blog entry kung ikaw ay may nais ikomento tungkol sa isang post,
gamitin ang tagboard sa pagbati at hindi sa pagkomento ng isang post, maraming-maraming salamat po, nawa'y ikaw'y masiyahan sa pakikialam sa aking
magulo, antipatiko ngunit masayang buhay.
pagkatapos ng hirap...
domingo, mayo 06, 2007

sa araw araw na ating pamumuhay, marami tayong taong nakakasalamuha, nasa sa atin na lang kung paano natin sila pakikitunguhan...
tinatanong ko sa mga previous post ko... kelan nga ba naging madali ang buhay?
kahapon? bukas? o baka naman kani-kanina lang... kahit kailan, hindi naging madali ang buhay, ultimo sa pag-ihi mo lang, mahirap na ang buhay ehh... sa lahat ng bagay na ating aasamin, kailangan muna nating maghirap upang maatim itong bagay na talagang pinakagusto natin, mapa pagkain, o damit, kailangan muna nating maghirap para makuha iyon..
totoong binigay satin ni God itong mundo, ngunit sa ating pagkakasala na rin, kung bakit pinahirapan niya tayo ng ganito, masarap ang feeling kung pinag-hirapan mo ang isang bagay, kaya nga yung iba, yung una nilang sweldo diba hindi nila ginagastos, o yung una nilang nabili, talagang pinakaiingatan nila?
kung tayo ngang abot kamay na ang sarap eh nahihirapan pa rin, paano pa kaya yung mga hindi? isipin na lang natin yung mga batang nasa lansangan na halos magpakamatay para makakain ng pagpag, o kaya naman, yung mga magulang nila, halos lumabas na ang dila mapakain lang ang pamilya nila...
iba-iba nga ang mga tao, ibat-ibang antas ng pamumuhay, ibat-ibang antas ng paghihirap, pero iisa lang ang pinakasisiguro ko sa inyo.. anu mang hirap ang maranasan niyo, sino pa man kayo, o gano pa man kahirap ang buhay niyo, ito talaga ang pinatutunayan ko... mahirap magbalat ng peras(pear)...
Etiquetas: kabaliwan- buhay