
Ang lahat ng lalabas sa blog na ito, ay akin, ngunit kong may isinaad akong pinagkuhanan ng inpormasyon ay marahil kanila yoon.
minsan ay mayroon ding mga salitang hindi naangkop sa mga bata, kaya ang gabay ng magulang ay kinakailangan din.
hindi ko kailangan mag-adjust kung nababstusan kayo sa akin, dahil wala akong pakialam sa mga nababastusan o kung kahit sinong may bayolenteng reaksyon tungkol sa akin.
malugod akong nagpapasalamat at binigyan mong oras na basahin ang kawalanghiyaang mga isinassad dito.
nagbasa ka na rin lang, ay lulubos-lubosin ko na, gamitin ang comments sa ilalim ng araw ng titulo ng isang blog entry kung ikaw ay may nais ikomento tungkol sa isang post,
gamitin ang tagboard sa pagbati at hindi sa pagkomento ng isang post, maraming-maraming salamat po, nawa'y ikaw'y masiyahan sa pakikialam sa aking
magulo, antipatiko ngunit masayang buhay.
the end has just begun!
jueves, agosto 09, 2007

my english class just ended a while ago and here i am blogging again at my dull black box that doesnt even asnwer my bitchy questions. ugh. so im back to normal again. bored, stagnant, uncertain and inconsistent. haaayyy... buhay imigranteng nagiintay ng VISA nga naman oh!
anyway. im so gonna miss the people i shared some ups and downs with. i so feel different with them eh, it's like they're my highschool friends, kahit na they're 20-22 and im just 16, gawdamnit!! we can really relate with each other. napamahal sa akin ng sobra yung mga classmates ko sa english class.
that class kept me busy for 1 month. nakwento ko na yung problema with the past institution kaya we ended up having it on the teachers house nlng diba? me, together with my classmates have been through that. kaya feel ko ang dami naming pinagdaan. ang dami ring UBE(ultimate bonding experience) na napagdaanan namin, ang daming wrong grammar, tas wrong pronunciation, pero masaya pa rin kami. :)
kanina it's so weird, parang ako ang apple of the eye! star of the day ng lahat! dpt kasi bukas na lang ang class nmen, may bagyo kasi diba? ako pa nga nagsabing mei bagyo eh, pero i feel guilty kasi pansin ko, tanghali na wala pa ring ulan, kaya nagresume ang classes namen ng 5-9 nlng. so continue with the apple of the eye story, so dahil akala ko nga eh malamig, nakasweater ako, lahat ng tao nakatingin sakin kasi nga medyo mainit na tas nakasweater pa rin ako(AOTE*apple of the eye*#1), tas sa jeep, mei kolboying mamang tingin ng tingin sakin, tas kinindatan pako, ugh, kadiri(AOTE#2)! tas sa mall, mei group of three guys na pinaguusapan ako na possible prospect daw ako, target daw ako, tas nakatitigan ko yung isa, inirapan ko nga(AOTE#4)! and las but not the least, sa jeep pauwe! powta! dami kong nakasabay na cute na kuya sa jeep, at take note nakakatitigan ko, at they keep on checkin me, ewan ko nga baka may dumi lang ako sa mukha or its just the sweater na naman. pero ay, lahat sila married, may wedding ring. UGH!
sa english class kanina, we had our last lessons, usually puro UBE lang knina, masaya kami, tas yung main event eh yung spontaneous public speaking, unang topic ko is global warming, ang problema lang daw sakin eh yung malikot ako, tas nung 2nd round, teenage pregnancy, ang problema ko daw eh, mabilis ako magsalita at eye contact, i admit naman na i did better on the first round, but itsoke. masaya naman! :) tas last activity, eh yung parang know your personality. west ako eh, basta yung west dinedefine nun yung creative tas flexible and versatile and likes being unique! ayun, tas uwi na.
eto ulit ako, hahanap ng mapagkakaabalahan, kesa naman magjakol lng ako ng magjakol, aba manunuyot nako nun.
ill so miss my friends there. anyway, magkikita-kita pa rin naman kami shempre. :)
Etiquetas: kaibigan, labdisday, proyekto-tapos