Ang lahat ng lalabas sa blog na ito, ay akin, ngunit kong may isinaad akong pinagkuhanan ng inpormasyon ay marahil kanila yoon.
minsan ay mayroon ding mga salitang hindi naangkop sa mga bata, kaya ang gabay ng magulang ay kinakailangan din.
hindi ko kailangan mag-adjust kung nababstusan kayo sa akin, dahil wala akong pakialam sa mga nababastusan o kung kahit sinong may bayolenteng reaksyon tungkol sa akin.
malugod akong nagpapasalamat at binigyan mong oras na basahin ang kawalanghiyaang mga isinassad dito.
nagbasa ka na rin lang, ay lulubos-lubosin ko na, gamitin ang comments sa ilalim ng araw ng titulo ng isang blog entry kung ikaw ay may nais ikomento tungkol sa isang post,
gamitin ang tagboard sa pagbati at hindi sa pagkomento ng isang post, maraming-maraming salamat po, nawa'y ikaw'y masiyahan sa pakikialam sa aking
magulo, antipatiko ngunit masayang buhay.
mabilis na pagkain!
domingo, agosto 12, 2007
tila ang fastfood ay bahagi na ng kultura at buhay pinoy. sino ba nga naman ang makakatanggi sa inooffer nilang mga luto ng pagkain kung ikaw ay gahol na sa oras? diba wala? ngunit ang inyong he-bitch ay meron ilang puntong nakikitang karekla-reklamo sa mga fastfood. ihanda ang mga kamatis para ibato sa monitor sa oras na mainis kayo(belat! di naman ako matatamaan!) o ihanda na ang mga commento sa oras na matuwa kayo. kumapit na sa kahit anung bagay na matigas(pwera tite) dahil wala lang. gusto ko lang sabihin yun.
sa araw araw na pagpunta ko sa imus para nga sa aking english class, lagi akong siguro 15 minutes early, pwera na lang nung nasa kalagitnaan na, nung mga first 5 days lang ako early. dahil malapit sa class namin ang lotus mall, tatambay muna ako sa isang fastfood upang magpalamig, kumain at maghintay, ilan sa aking obserbasyon ay ang mga service crew nila na tila mei agenda under the table dahil parang close na close silang lahat, ayan tuloy, feel ko OP ako, feel ko i dont belong, parang nakakaparanoid minsan na baka ikaw yung pinaguusapan, yung tipong nagsisigawan sila kung anung kulay ng panty ng kasex nila kagabi habang nakain ka ng rocky road ice cream. nakaranas na ba kayo ng mga service crew na ganun?
isa pa ay ang mga gwardyang kulang nalang ay iuntog mo sa pinto dahil ayaw ka pagbuksan, minsan ka na nga lang pagbubuksan ng pinto eh ipagkakait pa nila, sa ibang branch yun nangyare dahil kilala naman ako ng guard dun sa fastfood na sinasabi ko. minsan, problema din ang kalinisan, nagkwento ang aking nanay nung sa dati niyang jollibee na pinapasukan mga 1995 pa, ay mei dagang naglaro-laro sa hagdan habang nakain yung mga tao, ayun tuloy, naging instant pest control ang nanay ko habang pinagbubuntis si jasper. andiyan rin yung serbisyo, minsan mga 48 years ka na naghihintay eh wala parin ang order mo. nakakainis pag ganun dba?
hindi lang naman ang fastfood ang problema eh, minsan ang mga customers din. sa tagal-tagal ng pagiging manager ng mommy ko sa jollibee, marami rin siyang naikwentong kabalastugan ng customer, isa jan eh yung aleng intay ng intay at ipinatawag na yung manager(mommy ko) tas nirereklamo bat daw ang tagal-tagal ng spaghetti niya...
"ay ma'm, palabok po kasi ang inorder niyo, wala ho talagang darating na ispageti, yung order niyo po lahat andiyan na sa plastik."taray ng nanay ko? mei halo pang pangiinis. minsan daw eh inoorderan sila ng happy meal, yung laruan, natatawa na lang daw sila, at tinanung sila nung customer kung bakit sila tumawa na may halong pagtataray...
"ma'm, kasi po happy yung meal.""ay kiddie meal pala!"haaay, tao nga naman, naikwento ko na ba sa inyo yung pinatawag nanay ko ng customer na galit na galit tas nung kaharap na siya...
"yes ma'm bakit ho?""ikaw ba manager dito?(taray na tinanung)""opo ma'm""wala lang, gusto lang kita makilala, nice to meet you."siguro di ko pa nakekwento yun? hindi ko nga tlga makekwento dahil di naman nangyare yun eh. hahaha! o ayan na, hanggang sa susunod na antipatikuhan! :)
Etiquetas: big deal, kabaliwan- buhay
