Ang lahat ng lalabas sa blog na ito, ay akin, ngunit kong may isinaad akong pinagkuhanan ng inpormasyon ay marahil kanila yoon.
minsan ay mayroon ding mga salitang hindi naangkop sa mga bata, kaya ang gabay ng magulang ay kinakailangan din.
hindi ko kailangan mag-adjust kung nababstusan kayo sa akin, dahil wala akong pakialam sa mga nababastusan o kung kahit sinong may bayolenteng reaksyon tungkol sa akin.
malugod akong nagpapasalamat at binigyan mong oras na basahin ang kawalanghiyaang mga isinassad dito.
nagbasa ka na rin lang, ay lulubos-lubosin ko na, gamitin ang comments sa ilalim ng araw ng titulo ng isang blog entry kung ikaw ay may nais ikomento tungkol sa isang post,
gamitin ang tagboard sa pagbati at hindi sa pagkomento ng isang post, maraming-maraming salamat po, nawa'y ikaw'y masiyahan sa pakikialam sa aking
magulo, antipatiko ngunit masayang buhay.
Things I got from TAS
viernes, enero 30, 2009
TAS= the answering service.
so i have been talking about my job on my blog for a while now and i've been ranting on it since ages, well actually people, i love my job, it is boring yes but it's a great experience for future references plus, i've learned a lot. so here will be 5 things that i've learned and mastered from my job. who knows? I frequently use these skills from a day to day basis, sorry, can't help it. :P
5. LYING.
**being an after hours answering service, the things that we could do are pretty much limited, so we actually cover them up with lies, white lies just to resolve the problem. there will be a lot of times that people would be calling because they need prescription, we would say that doctors doesn't take prescriptions during after hours, they'll hang up. Doctors actually take prescriptions during after hours, well some of them don't, we are just scared because prescription calls are considered not urgent. well, they have all the time to do shit in the morning and they'd disturb a sleeping doctor after hours? how stupid is that...
4. FLUENT ENGLISH, SLANG ACCENT AND TALKING FAST.
** it's BA-EG not BAAAG for bag! it's KUR-ENN not CUR-TEYN for curtain! it's HEED-ING not HIT-ING for heating! and it's definitely not UH-HUH, it's simply YES or just OKAY! things that i've learned and have been used to when i started working in TAS, this has helped me into EVERYDAY living in this foreign country, this made me look like a pro(in which im not) in english speaking though i jsut moved here a year a go, i still find myself uttering at times but the speed of me talking is reasonable enough for people to understand what am i trying to say. these things, i've practiced and made perfect into 8hrs of answering phones and assisting people.
3. BEING UPDATED WITH CURRENT EVENTS
** I just wrote a blog about death and how i got scared from it, there you go, a perfect example, of course we answer calls from real people in real time, i've been able to talk WITH different kinds of people, from irate callers to people who can't speak english, name it, i've dealt with them. just earlier, i answered the phone from one of our lines, guess who called? my mom, i guess there was a major damage from her workplace and she's bothering mine! LOL
2. STABLE UNDER PRESSURE
** during peak times, like 4pm, when all offices closes, there will be those people who would not know that the office is already closed, all we do is we advice them that the office is already close and they should call back when the office is open, easy huh? NOT! TRY ANSWERING 2 PHONES AT THE SAME TIME! im not finished, add the pressure of system waits and callers waiting to get accommodated, it will be like hell, there will be times that in my whole shift, i never stopped talking. but then, this has taught me on how to handle on the go situations, besides, id be on the go once i step into university and i'd be handling not only calls but real customers!
1. PATIENCE
** that is the number one thing that i've mastered from TAS, from love to life, name it, any situation, i could handle it PATIENTLY, let's admit, people do change, i actually get kinda grumpy when people asks me to wait, but it looks like when i started working @ TAS, i'v learned to settle down. well hey, being single is one too! i've been patiently waiting for the right time and the right person, coz I don't wanna mess up like in answering calls, when you let people get into your nerves, you'll just mess up and cause trouble. so, i really appreciate all those people who are impatient and needs our service and all those stupid people who seems to lack common sense and jsut needs advice or someone to talk to, thanks to them, i became who i am now, someone who just sucks it up though a situation is really fukkd up. add the crappy attitudes of some of our employees.
i'm not quitting, i love my job and it pays me well, and im not lying, though the job is really boring... i just love it. :)
Etiquetas: ..., kabaliwan- buhay
Toothbrush
sábado, enero 24, 2009
Halos pamukha mo sa akin na wala na tayong pag-asa,
una, kakakilala mo pa lang sa akin at naging tayo na,
hindi ka pa nakakarecover ng todo dun sa gago mong ex.
Umalis ako ng bansa, sabi natin sa isa't isa, go! go! go! lang tayo sa relasyong ito...
pero hindi nagtagal, nagmakaawa sayo ang ex mo, babalikan ka nya, magbabago sya, naniwala ka naman, sinaktan mo ko.
After some months of on and off, naging okay tayo, binaliwala ko ang mga nangyare, ang sabi mo wag na natin pagusapang ang nakaaraan, alam ko nmng sinabi mo lng yun sa dahilan na ako ang agrabyado, ikaw ang nanggago at ayaw mong ibalik yung mga ginawa mo. Um-oo ako, sabi ko sige, kasi mahal kita.
Natatakot ako sa totoo lang, baka gawin mo ulit ang mga kasinungalingan mo nuon, yung ex mong gago, yung gabing sinabi mo sa akin na may leukemia ka at yung mga panahong pinaasa mo ako na matutuloi ka na sa pagsunod mo sa akin dito, natatakot ako sa pagkasinungaling mo, kaya gumawa ako ng imaginary friends, sabi ko sayo, marami akong kaM.U. dito, mga hearthrob, para lalo mong marealize na isa akong malaking kawalan.
Marami pa akong kasinungalingan sayo, katulad ng mga imaginary ex's ko, na hindi nako virgin, na nagkagirlfriend din ako before, lahat yung sinabi ko lng syo para malaman mo na hindi ikaw ang buhay ko, masyado ka kasing kampante, ang yabang yabang mo, tinatrato mo na parang wala lang syao kung mawala ako.
Nung gabing sinabi ko lahat sayo yun, galit na galit ka, natameme na lang ako, ayaw na kita sagutin, sabi ko tama na, masyado nako nahihirapan, pero ginamitan mo nnmn ako ng "guilt trap," naawa nnmn ako sayo at nakunsyensya, sabi mo, "so ganun ganun mo nlng ako iiwan? hindi mo man lang ipoprove ang sarili mo? hindi mo man lang ipagtatanggol ang sarili mo? ganyan lang naman pala ako sayo eh, kalokohan."
madalas mo ginagamit sakin ang guilt trap, kahit ikaw ang may kasalanan, effective yun sakin, kasi maprinsipyo ako, tska higit sa lahat, mahal kita. Nung gabing sinabi ko sayo lahat ng kasinungalingan, hindi kita iniwan, nagsorry ako ng todo-todo, kasi mahal kita, naging okay tayo ng ilang minuto, pero nag-init ka, may sadimonyong pumasok sayo, hindi ko alam kung anong naisip mo but you asked, not asked, commanded me to fuck myself, natulala na lang ako, nagulat sa pinagagawa mo, sabi ko sayo kaya ko gawin LAHAT para sayo, pero hindi ko inaasahan na yun ang papagawa mo sa akin.
Hindi ko alam kung panu gagawin un, pano ko ipapakita syo yung act of fucking myself, malayo ka, nagtry akong magexcuse sayo, tinry kong palusutan ka, pero hindi, desidido ka talagang makita akong ifuck ang sarili ko. besides sabi mo, pinasukan ko na ng marker ang pwetan ko, why not just repeat it?
iba't ibang dahilan ang sinabi ko sayo pero paulit ulit ka, "kung gusto may paraan, kung ayaw, may dahilan," tska yung "kahit effort lang ang ipakita mo sakin," ang mga katagang yun ang paulit ulit mong dinadahilan sa akin, sa pagkumbinsi mo sakin, sabi ko sa sarili ko, sige pagbibigyan na kita, sabi ko sayo "brb, give me 30mins," tumayo ako from my laptop, and headed to the bathroom.
Mangiyak ngiyak ako nung mga panahong iyon, ayaw tlga kitang breakin, at ayaw ko tlga gawin ang pinagagawa mo, nangibabaw ang pagmamahal ko sayo. Pagtapak ko sa bathroom, napamura ako, wala akong dalang marker, how could i fuck myself? humanap ako agad agad ng substitute and saw 3 toothbrushes from the sink, i lay down, turned my video camera phone on, and started doing the act of fucking myself.
"all this, i do, for my love for you," ang mga unang salita sa video, tatlo yung toothbrush, kinumpul ko sila at unti-unti ipinasok sa pinaglalabasan ng dumi ko ang hawakan ng mga toothbrush, mahapdi, masakit, labas masok ang 3 kumpol ng toothbrush sa pwerta ko, hindi ko ininda ang sakit, hindi ako nasasarapan, pero sinikap ko pagmukhaing nasasarapan ako to give you a good show, umungol ako, nagjakol, taas baba, hanggang labasan ako.
Sa kabila ng rurok na aking nadama, masakit ang pwet ko, mahapdi, pagdukot ko ng 3 toothbrush, hindi tae ang nakakapit sa mga ito, kundi dugo, pagtayo ko, puno din ng dugo ang lapag na aking hinigan, nasaktan ako, naiyak, napaputang ina, napaharap sa salamin, pero higit sa lahat, napapicture ako sa tissue na pinampunas ko sa lapag at sa toothbrush na puno ng dugo, pinicturan ko din ang sarili kong lumuluha, sinadya kong nagmumukha akong nagmamakaawa.
Masakit talga, hindi masarap, ng mga pagkakataong yun, naapakan ang pagkatao ko, pakiramdam ko ang baba, baba kong tao, pakiramdam ko, lahat ng pinaghirapan ko napunta sa wala, pakiramdam ko, baboy na baboy ako, pakiramdam ko, pwede nako mamatay sa kahihiyan.
ng makarecover sa luha at sa kirot ng aking pwetan, bumalik ako sa laptop, sinuksok ang memory card ng cellphone sa computer at niload ang pics and videos. Binuzz kita, photo share at sinend ang video, ng matapos magload at magsend sayo ng video, nilagyan ko na ng pics ang mga picture sa photo share, ang namumugto kong mga mata at ang mga duguang toothbrush at tissue, "pakasaya ka," ang mga huli kong kataga, umalis ako sa laptop at nigsign out, diretso ako sa kwarto ko, yakap yakap ang unan, agad akong humagulgol hanggang sa makagawa ng lawa ng luha.
Tumatawag ka sakin, sinagot ko pero hindi ako nagsalita, naiyak ka, nagmamakaawa na kausapin kita, sabi ko ayoko, sa puntong iyon, desidido nakong hiwalayan ka at kalimutan, pnapoalitan ko na din ang password ng laptop sa daddy ko at pinatay ko ang cellphone ko.
Tinawagan mo ang isa kong kaibigan tinanong kung anung landline namin pero hindi ka nagwagi, hindi nya ibibigay yun, nagpabigay ka nlng ng sulat sa kanya dahil bukas magkikta din nmn kami sa school. hindi ko pa din sinsagot ang cellphone ko, nakapatay pa din siya, "sa wakas" sabi ko, nakawala na din ako sa hirap ng puyat at sa hinanakit na binibigay mo sakin, makakasimula na din akong magmove on.
Hindi din kita natiis, kinausap din kita. sa likas kong pagiging matalino, nahulaan ko kung anu ang password ng laptop, nagusap tayo, closure lng, pero tinakot moko, nagwebcam, ka at nanakot na sasaktan mo ang sarili mo at papakamatay, alam ko kaya mo gawin yun, alam ko baliw ka, kaya natakot ako, pinatawad kita, ang tanga tanga ko.
Perfect timing na sana yun ng pagbebreak natin, perfect timing at reason pra magalit ako sayo, peor pinatawad kita, mahal kita. TInanong kita kung bakit yun ang ang pinagawa mo sakin, nagjoke ka pa, sabi mo, "hindi ko naman aakalaing gagawin mo yun,"
pero sa tono ng pananalita mo, sa tono ng pagpersuade mo sakin bago ko gawin yun, hayok ka, hayok na hayok kang makita kong ginagawa ko yun, ok lang, masaya ka naman ata na makita yun.
sariwa pa din sakin ang ala-alang iyon, bagamat tuyo na ang sugat sa aking anus, ang kurot sa puso na minsan akong nayurakan eh nandoon pa din, kumikirot pa minsan minsan.
NUng nagaway tayo, nakipagbreak ako syao, yung huli nating pagbebreak, yung end ng lahat, yung panahong iniwan na tlga kita, sinumbat ko sayo to, sinabihan kitang baboy ka, galit na galit ako sayo, dahil naalala ko nanaman ang gabing inapakan mo ang pagkatao ko, hindi lang kita tinawag na baboy pinagmumumura kita, isa lang ang natanong mo sa akin...
"akala ko, masaya ka nung ginawa mo yun, akala ko gusto mo talaga, hindi ba?"
pwes, nagkakamali ka, hindi ko siya ginusto, at kailan man, hinding hindi ko gugustuhin na kantutin ang sarili ko, at kailanman hindi ko akalaing magagawa ko yun dahil sa pagmamahal ko sayo. Sana man lang naisip mo yun, sa twing magmamayabang ka sakin, sa twing papamukha mo sakin ngayon na single ako, sa twing pamumukha ka sakin na masaya ka na sa piling ng iba.
Sana lang maalala mo, na minsan sa talangbuhay mo, ang taong sabi mo eh pinakamamahal mo, nayurakan mo nababoy, nasaktan.
Sana wag mong isipin na ikaw lang ang nasasaktan dahil hindi, ang lahat ng tinamo kong sakit sayo, grabe pa sa sakit na nadama mo, grabe pa sa kirot aqt hapdi ng tatlong toothbrush sa loob ng pwet ko, sana lang maisip mo un.
*******
Ang persona sa kwentong ito eh pareho lang sa persona na "AI fruit na lima!"
at tama nanaman kayo, ito ay pawag kabulaanan lang at hindi totoo. produkto lang sya ng aking malikot na imahinasyon lalo na ngayong bored ako. :P
Etiquetas: Kwentong puso.
Ai fruit na lima!
miércoles, enero 21, 2009
WARNING! ANG SUSUNOD NA POST AY PUNO NG MURA.
**
Matagal na ring tayo, matagal na rin akong tanga sayo, parang gago lang, pero okay lang, mahal kita...
Alas ocho ng gabi, wala ka pa, inaantay kita, pero biglang nagtxt ka sa roaming kong cellphone, piso isang text, halatang walang wala sayo, binalita mo saakin, wala na kayong internet, butas ang bulsa ng magulang mo, hindi niyo mababayaran ang internet...
Dahil mahal kita, hindi ako mapakali, inoffer kong bigyan ka ng tulong, nung una humindi ka, pumilit ako, sabi ko ang akin ay iyo, and besides hindi tayo makakapagusap kung wala kang internet dahil sa putang inang kalokohan na long distance relationship na yan. Ok na, sabi mo gagawa ka ng paraan, pero kinabukasan, nagdrama ka, sabi mo naawa ka sa magulang mo dahil hindi din sila mapakali kung pano babayaran ang internet, 5000 pesos, wala lang dito yun, sabi mo sige, tulungan na kita, pero huli na, close to impossible na ang pagwiwithdraw ko.
Binigay ko ang aking debit card sa nanay ko upang makaipon, wala akong pera sa totoo lang, biyernes nuon, sweldo, at dahil nawawalan ng proyekto ang kumpanyang pinapasukan ko, 115$ lang ang pera na sinuweldo ko, pagkatext mo na tinatanggap mo na ang tulong ko, nasa eskwela ako, hindi ako mapakali kakaisip kung pano ko kukunin ang sinuweldo ko ng maipadala na sayo.
Walang anumalya, tinawagan ko nanay ko, sinabi kong kukunin ko ang debit card ko sa kanya, nagbus ako, 30mins ride from our school, kinuha ko ang debit card ko sa kanya, hindi sya nagtanong kung bakit, dumiretso akong banko para withdrawhin ang 115$, ala-sais na nuon, wala ng bukas na padalahan, umuwi ako, 1 oras na bus ride ulet papunta sa bahay kung saan nakikitira lang kami.
Nakikitira, napakameaningful sayo nuon, galit na galit ka sa kaibigan ng tatay mong nakikitira lang sa inyo, sakin mo lagi inilalabas ang sama ng loob mo sa kanya, hindi mo lang alam, natatamaan din ako, dahil nakikitira pa lang din kami, gusto kitang murahin, peor putang ina, mahal kita.
Kinabukasan, sabado, papadala ko na ang 115$, saktong sakto lang sa kailangan niyong pera. pumunta ako sa grocery store, kung saan ko papadala ang pera, ngunit nakalimutan ko, ay pucha! underage ako, hindi ako pwede magpadala ng pera. sabi ko na nga ba, mejo imposible ito, tumawag ako sa kaibigan kong 18+ na, para makiusap na samahan akong ipadala ang pera sayo, um-oo sya, pero alam ko, sa loob loob niya, ang tanga tanga ko.
Ayan, mappdala ko na ang pera, peor may problema pa din, wala kaming sasakyan papunta dun sa lugar na papadalhan ng pera, masyadong malayo kung magbubus kami, lalo na't may snow. nagsinungaling ako, sabi ko sa tatay ko may project kami, ihatid nya kami sa grocery store dhil may bibilhin kme dun, tas ihatid nya kami sa isa ko pang kaibigan, dun nmin ggwin ung project, para di halata.
Pumayag ang tatay ko, sinundo nmn si friend1, pumuntang grocery store. asa counter na si friend1, pinapadala na ang pera sayo, ang 115$ ay nabawasan pa ng 15$ dahil service fee, nagulat kami ng biglang pumasok yung tatay ko, buti hindi nagtanong kung bakit, lusot na naman kami. umalis kami sa grocery store, at hinatid kami sa bahay ni friend2.
ok na, napadala ko na ang pera, tinxt kita, matutulog muna ako, babawi sa mga tulog na nawala sakin dahil ginigising moko ng 5am, pinapatulog moko ng 2pm, papasok pako sa skewl, sabi ko sayo itxt moko pag online ka na.
4am dito, 2pm jan, galing kang simbahan, tumawag ka, ibinalita na may internet na kayo, uuwi ka nalang, natulog ulit ako, after 30 mins, nagtxt ka, online ka na. Natulog muna ulit ako, sabi ko mamaya na tayo magusap, ngayon lang ako nakatulog ng gan2ng katagal ulit, so gumising ako ng 9am, 7pm jan, magkausap tau hanggang 1pm dito, sabi mo inaantok ka na, pinilit kong wag ka muna matulog, 11 pa lang jan, hindi ka naman nagsuskool kaya ok lang, sabi mo hindi pwede kasi andyan natutulog ang mommy mo.
Ay putang ina, bakit ka ganyan, pag ako pinapatulog mo ng late, cge lang ako kahit babagsak na mata ko, Ay putang ina! nagsinungaling man ako sayo ng hindi lalagpas na 3 beses, hindi matuutmbasan mo ang pangagagago mo.
Isa lang yan sa mga dahilan kung bakit ako nakipagbreak sayo, gago ka kasi, pero mahal pa din kita. Sana man lang, inconsider mo lahat ng ginawa mo sa akin at ginawa ko para sayo bago mo ako pinalitan.
Ako ang nakipag break, pero sana hindi mo ako pinalitan ng ganun kabilis,
nasaktan ka alam ko, pero hindi lang ikaw ang nasaktan, mas grabe pa ang sakit na dinanas ko sayo kesa sa sakit na natamo mo nung nakipagbreak ako sayo.
Sa totoo lang, hindi ako masaya sa twing nagpupuyat ako para sayo, walang kwenta at paulit ulit naman ang pinaguusapan natin, puro away at puro pacute. kaya ako nakipagbreak sayo.
Isa pa kung bakit di kita masumbatan, ayaw mo ng sumbatan, alam ko nmng ayaw mo ng sumbatan kasi wala kang maisusumbat sa akin. hindi sa nililista ko lahat ng ginwa ko pra sayo pero dhil yun ang totoo... Putang ina mo... sana man lang inisip mo yung mga ginawa ko para sayo nung pinalitan mo ako.
Wala na tayong pagasa, galit pa din ako, bitter, dahil ang daming nawala sa akin, hanggang ngayon, medyo sariwa pa din ang sakit na dinulot mo, pero para sayo, parang wala lang nung umalis ako, nagmakaaa ka ng ilang araw, pero alam ko di ko na kaya ang kagaguhan na pinagagawa mo. Wala na tayong pag-asa, putang ina mo.
**
ang istorya sa taas ay pawang hindi katotohanan, ito ay isang produkto ng aking imahinasyon nung mga panahon na ako at ang aking 2 kaibigan ay bored na bored.
nakita ko ito sa laptop ng tatay ko while looking for some certain files. Share lang! :)
ps: cielo caldeo at heidi miranda, wag kayo maingay kung pano natin nagawa ang storyang ito. :)
Etiquetas: ...
Condolence from a Middle man
martes, enero 20, 2009
I've kept my telephone operator job since ages but i've never encountered something so sad and cold like this, i never knew that death was something very depressing...
"The boyfriend of a 36-year-old woman killed in a Balmoral Street stabbing will be charged with second-degree murder, her family members said police told them.
Relatives of Valerie Ann Paypompee, originally of Shoal Lake, Ont., said she died around 4 a.m. Sunday in the city's second homicide of the year."I was doing my routine at work, sometime last sunday, i've been bored for i've been awake since 8am and been working since 9, it was 12pm, 1 hour before my lunch break, line are going crazy, irate and stupid callers never gave up in solving their problems, a line came up, legal aid, it was a line where we give lawyers to people who are newly arrested, i answered the phone, got the police's name, and asked who he's got in custody, he spelled carefully, M-U-L-U-G-E-T-A GILLAMICHEAL, charged with domestic assault and homicide, i felt scared, for those are 2 charges so foul that only heaven could decide where he should be, he could actually stalk me and kill me and do the same to me as he did to his victim...
2pm, lines went calm, i heard a ding, another call, tissue donor service, a line where hospitals from winnipeg report about deaths, i answered the phone, took all necessary details and of course the name of the dead person, V-A-L-E-R-I-E paypom-P-E-E, as the nurse spells, 36 years old and died 4am, i actually am numb hearing about dead people, it's like nothing, not until, tuesday am.
My mom and dad we're waiting for the Obama Inauguration as we watch ctv news, i felt blood rush into my brains, when i heard the newscaster talk about a 36 year old woman killed inside her house by Mulugeta Gillamicheal, i never went into details as i was so shocked i was left speechless, indeed, it was Valerie Paypompee, being reported locally, but the difference is, she is dead.
I was never connected to Valerie Paypompee nor Mulugeta Gillamicheal, but those two names, opened my eyes, that i could be dead tommorow morning, that i could be someone being reported dead locally, those 2 names actually awaken me to a truth that in time, i'd be dead, or killed, or stoned to death.
An incident that really did scarred my perception about life, an incident that made me realize how i should be living, a piece of reality that bit me...
Maybe i should start doing good stuff from now on, not that i am a bad person, we just dont know when my contribution to this world could end.
Etiquetas: ...
A piece of everything in one
martes, enero 13, 2009
I always perceived my life as balanced...
I could be very funny at times but when it gets serious,
I know HOW and WHEN to stop...
I know when to party and when to study...
I know when to flirt and I know when to compress myself..
I know when to spill jokes and i know when to keep secrets...
I know how to have fun and i know how to feel bad sometimes...
I could be very clever and i could be so dumb...
I could be a very classy person and at times i could be trashy too..
I always tell people that I'm a piece of everything in one,
I could be a street kid that knows the streets,
I could be your very friendly guy next door,
I could also be your bubbly girl next door(LOL),
I could be like a nun quiet for prayers,
I could be like a ring master, shouts as loud as he could,
I could be very intelligent, a straightA student,
I could be very delinquent, renegade of my own school,
I could dress down, like everybody else,
I could also be trendy, spice my fashionista side,
I could be an enemy, to those who deserves my HELL-ish fire,
I could be a friend, to those who deserves my HEAVENLY touch,
I could be dependent, i wanna be someone's baby,
I could be independent, a 5-year straight class president,
but most of all,
I am true to myself and i couldn't be fake...
I used to lie before, when i was in elementary
simple white lies just to boast myself ,
from elephants in Africa to a cellphone collection,
but cmon! that was like 10 years ago?
and now,
as I talk about those things w/ my friends, we just laugh about it,
we do know it's bullshit,
I even tell them these days,
"I'd rather admit that i have no money or i cannot afford expensive stuff, than make fake things and lie to you guys..."
having everything said above...
BAKIT SINGLE PA DIN AKO?
hahaha!
malapit na ang valentines day, or, single awareness day rather! LOL
ok lng yan.. self sufficiency can't kill! LOL and besides, im not desperate like other people... LOL
Etiquetas: ...
UH OH...
miércoles, enero 07, 2009
SOMEONE'S BEEN READING MY BLOG...
BETTER KEEP EVERYTHING PRIVATE...
HE'S BEEN READING IT SINCE FROM FIRST TO LAST POST...
HOW DO I KNOW?
AKO PA? LOL
I BETTER BE CAREFUL, DONT WANT TO SPOIL SOME FREAKIN SECRET MOMENTS HERE.. HAHAHA..
WANNA GOSSIP THOUGH? add me and let's talk bout it..> justin_monton@yahoo.com
;)
Etiquetas: ..., big deal
